verecek ne söz, ne gümüşüm var artık sana
ruhumu sonbahar yapraklarına sardım, üşümesin diye annemi sordum, solgun düşlerimin eflatun sokaklarına yoktu geleceğim, sırrını vurduğum o yorgun aynalarda
gittim diyemedim sana, o, kal diyen, gizemli kızıl öpüşüne yepyeni anlam yüklemeliydim, bu, öznesiz bir oyun da olsa kalkan ilk fırsat gemisi, kaçak bir tayfa, çizilmemiş bir rotada
söz kumarhanesi gecelerinde adım, aşk pokerine pey sürüldü yapım eki kurbanı bir dil ustası dört harfle çekince resti bana sustu söz, gümüş ocaklarında, çekim eki, durum ekine yenildi
ömer akşahan 05.07.2004 / Karşıyaka
©Webmaster Tuncer MANKIR Or Lavaraci |