şiire ramak kalmak
zeytinyağlı bir şiir dolması yaptım kendime bugün allah ne verdiyse koydum doğadan ot çöp yeşillik
nar ekşisi soslu bir öykü, yanında roka iki kişilk aldanmayın bu roman artığı ekmek kırıntılarıma
oturup şöyle çivisi çıkmış izmarit kokulu bir masada guruba karşı istavritle yüzemedim ah gavur bi anlasa
aşk meşk hepsi boş şeyler dedi meyhaneci agopyan kim kazanmak istese bu oyunu, kaybeden aşkın sesi
evde içince nedense sarhoş olamazdık biz, neydi eksiğimiz yıllarca sordum kendime gizli gizli, utandım meyhanecilerden
şiir yazdığımı anlatamadım dost sandığım kaza kurbanlarıma biliyorum hepsi gelip geçecek bir gün, ne para, ne popülerlik
hayatıma giren bağlaçlar da terkedecek beni susuz kuyularımda zordur uzun soluklu yaşamak, bir şiire dönüşmeye ramak kalmak
ömer akşahan 10.06.2004 / Aydın
©Webmaster Tuncer MANKIR Or Lavaraci |