G ü n

gün bir eş bulduğunda girer kapından ancak

tırkılamayı unutmadıysan onu eğer geceden

arsız sokak kedisi sokulur göze her delikten

bir tül esintisi serinliği taşır sabahçı kuşları

geceyi neden daha çok sevdiğini anlar insan

aynanın teni altında çarpınca lambanın yüreği (1)

içsel bir müziğin tınısı yankılanır göz çeperinde

taç yaprağının güne merhaba diyen inceliğine

nasıl es geçip gittiğine hayıflanarak yanarsın

gün, yüreğimin derinliklerinden daha arı değil (2)

saklıkent gömütünde kendini arayan o ben-likte

soyunup dökünse de gün, taşır gecenin kirlerini

ömer akşahan

18.05.’04 / Adana

(1)   Paul Eluard

(2)   Racine