| DEĞİRMEN
Değirmen misali bir meskendir bu dünya Öğütür her doğayı un eder zamanla Yaşanan huzur güzel bir rüyadır anla Yitmeyecek mutluluklar ölümden sonra Ateşten güneş olmazsa olmaz bu dünya Yanışı sevipte yanlıştan yana olma Koskoca evren içinde küçük bir nokta Ne,nerede biliyorsan ölümden korkma KAYBOLACAKLAR Gölgenin içinde yaşanan geçici aşklar Zemini değişken tabandan kör bakacaklar Yeryüzünde zevkle dolaşan gölgeli aşklar Güneşi görünce ortadan kaybolacaklar Her Nisan kınaya boyanan kızıl kavaklar Topluca renk atar sonradan yemyeşil açar Değil mi yaprağı ağaçtan döken sonbahar Değil mi yeniden açılan gerçek yalanlar Hayal rüzgarında uçuşan dağılan tozlar Diyardan diyara durmadan savrulacaklar Göze hoş gelsede yansıyan ak yakamozlar Kaynağı sönünce ortadan kaybolacaklar MUHTACIM Kahpe duygular içinde Yanlış hayaller peşinde Aşağlayıpta kendimi Harcamışım yüreğimi Unutmak istesem bile Gücüm yok herşey nafile Ya kalbimin esiriydim Yada delinin biriydim Kapılmıştım dert seline Gelmiştim hasta haline Gayri gülmekti ilacım Artık bir ona muhtacım YARIN YOK Sevmezken kandım anlamadım Kimseye de anlatamadım Biliyorum hiç şansım yok Ben kendi kendimi aldattım Belli ki seni sevdim sandım Belki de sen seversin sandım Biliyorum hiç şansım yok Ben kendi kendimi aldattım Vurup kırdım kalbimde bir ok Yarası kapanmaz çok zor çok Biliyorum hiç şansım yok Bu varız senle yarın yok AK ÇİÇEĞİM Bilmez oldum ben neyim,nerdeyim Senin için deli divaneyim Bir çare bul söyle çiçek yüzlüm Hesap vermiyor kalbim neyleyim Adımımı atsam geleceğim Elimi uzatsam değeceğim Hayal değil rüya değil gerçek İnan ömür boyu seveceğim Ak çiçeğim benim aşk çiçeğim Seni şu kalbime dikeceğim Göz bebeğim sana söz bebeğim Can var olsun seni seveceğim |
ÜSTÜNLÜK
Hiçbir kimse iyi veya kötü değildir İyi kötü olan yalnız düşüncelerdir Duygular akla akıl hayata yön verir Üstünlük seçende değil seçtirendedir Bu koca dünya bir avuç yüreğindedir Aşk kaynağı bu kör kuyunun dibindedir Eğer bir şey imkansızsa elden ne gelir Üstünlük sevende değil sevdirendedir ŞU AN Hayat sana dün doğdun Bugün yaşıyorsun yarın öleceksin diye Yalan söylüyor inanma büyüdün anla Dün vardın bugünde varsın yarın da... Ve anla dünün öncesinde ve Yarının sonrasında Bir sen varsın ikisinin ortasında Ve anla beş zaman arasında Kesişmesiz bir bağ kurma imkansızlığında Gerçek hayat tüm zamanların varlığında Ve üç zamanın yokluğunda Ve anla yaşadığın için yok say kendini Gerçek hayattan Yani anla şu an yokluğun yalan ATATÜRKE MEKTUP Mavi bakışlarından gönlüme güneş doğar Bir karanlık pencere bin bir hislerle dolar Nasıl anlatsam sana fikrim üşümez donar Aydınlığın içinde düğüm düğüm duygular Yüreğim deniz ve gözlerim bulutlar kadar Yanağım gök ve yüzümde şimşek gibi tokatlar Daha ne kadar sürecekse bu sağnak yağmurlar Benim için o kadar gözyaşı ve hüzün var BEKLEYEN İp ucu için bulmalı izi İzi kullanıp çözmeli gizi Çözüm içinde bekleyen bizi Ölümdür hayatın son çilesi Konuştur doğa denen dilsizi Toprak altından gelen filizi Onun sesinde bekleyen bizi Ölümdür hayatın son çilesi Ömür denilen yaşam denizi Derinliği yutmuş hepimizi Su yüzeyinde bekleyen bizi Ölümdür hayatın son çilesi NİHAYET Göz baktığını görmüyor hayret Bu nasıl uyku bu nasıl gaflet Göze söz geçmiyorsa nihayet Ölümdür hayatın son çilesi Yanlış doğruyu bulursa şayet İnsan oğludur yanılır elbet Akla söz geçmiyorsa nihayet Ölümdür hayatın son sınavı İster kabullen ister inkar et Her başlangıç bir sona işaret Kalbe söz geçmiyorsa nihayet Ölümdür hayatın son çilesi |
SINAV
Gül ile bülbül çileye sembol Varmı edebilen aşkı kontrol Sen yeterki bir kalbe sahip ol Kalplerin sınavıdır bu hayat Akıl sahibinin kudreti bol Oku fikir al düşünceyle dol Sen yine istediğin gibi ol Düşünce sınavıdır bu hayat Dönüşü yok hayat tek yönlü yol Belki uzun belki kısa bir rol Lakin sonuçta ne olursan ol Ölümcül bir gerçektir bu hayat YAZGI Derde dert ekleyip unutturan Teselli galibi kalpte zaman Zamanın da sona erdiği an Ölümdür hayatın son çilesi Ya inandığı gibi yaşayan Ya yaşadığı gibi inanan Her insan göçüp gider dünyadan Sevilmişsen ağlanır ardından Sevilmemişsen kork bedduadan Değişmez yazgı miras doğuştan Ölümdür hayatın son çilesi MEKTEP Henüz seksen yaşında bir bebe Hayat okulundaki talebe Ey yolun başındaki göçebe Ölümdür kaderin son sınavı Gelenden gidenden bir tecrübe Alıp yaptınmı hiç muhasebe Ne diye geldik sandın mektebe Ölümdür kaderin son sınavı Her yeni gün yenilere gebe Adına Azrail denen ebe Sebep bekler en büyük sebebe Ölümdür kaderin son sınavı ÖRÜMCEK Bilmez misinki bir böceğin bile Sana hakkı geçecek Hak verilmez alınırsa ye gitsin Kim nereden bilecek Haydi aç kollarını ör ağını Senin adın örümcek Kader ki bugün sen hayatı yarın Ölüm seni yiyecek MEZAR Sanma dünyayı yöneten para O da esir olur duygulara Elden ele aktara aktara Ölümdür hayatın son çilesi Kanma rengarenk açan bahara Tohumları uçuran rüzgara Gör ki mezarlık dolu manzara Ölümdür hayatın son çilesi Zoru ne bilir düşmeyen dara Düşenler düşünür kara kara Mezarlar dönüşür canavara Ölümdür hayatın son çilesi
|
